Lev Tolstoy

| doğum_yeri = Yasnaya Polyana, Rus İmparatorluğu | ölüm_tarihi = | ölüm_yeri = Astapovo, Rus İmparatorluğu | meslek = Asker
Filozof
Yazar
Pasifist
Eğitim reformcusu | milliyet = Rus | dönem = 1852-1910 | tür = | konu = | akım = Gerçekçilik | ilk_eser = ''Çocukluk'' | etkilendikleri = | imza =Leo_Tolstoy_signature.svg | website = | dipnot = |çocuklar=14}} Lev Nikolayeviç Tolstoy (Rusça: Лев Никола́евич Толсто́й ; d. 9 Eylül 1828 - ö. 20 Kasım 1910), Rus yazar ve asker. Dünya tarihinin en iyi yazarlarından birisi olarak bilinmektedir.

1902'den 1906'ya kadar her yıl Nobel Edebiyat Ödülü'ne ve 1901, 1902 ve 1909'da Nobel Barış Ödülü'ne aday gösterildi. Hiç Nobel Barış Ödülü kazanmamış olması büyük bir tartışma konusudur.

1828'de aristokrat bir Rus ailede dünyaya gelen Tolstoy'un dikkate değer eserleri arasında, genellikle gerçekçi kurgunun zirveleri olarak anılan ''Savaş ve Barış'' (1869) ve ''Anna Karenina'' (1878) romanı yer alır. İlk kez yirmili yaşlarında Kırım Savaşı'ndaki deneyimlerine dayanan yarı otobiyografik üçlemesi ''Çocukluk'', ''Oğlanlık'' ve ''Gençlik'' (1852–1856) ve ''Sivastopol Serisi'' (1855) ile edebi beğeni topladı.

Kurgusu, "Balodan Sonra" (1911) gibi düzinelerce ve ''İvan İlyiç'in Ölümü'' (1886), ''Aile Mutluluğu'' (1859) ve ''Hacı Murad'' (1912) gibi birkaç uzun öyküyü içerir. Ayrıca oyunlar ve felsefi denemeler yazdı.

1870'lerde Tolstoy derin bir ahlaki kriz yaşadı ve ardından, kurgusal olmayan çalışması ''İtiraf'''ta (1882) ana hatlarıyla belirtildiği gibi, eşit derecede derin ruhsal uyanış olarak gördüğü yolu izledi. Dağdaki Vaaz'a odaklanarak, İsa'nın etik öğretilerini birebir yorumlaması, onun ateşli bir Hıristiyan anarşist ve pasifist olmasına neden oldu.

Şiddetsiz direniş hakkındaki fikirleri ''Tanrı'nın Krallığı İçinizdedir'' (1894) gibi eserlerde ifade edildiği gibi, Mahatma Gandi ve Martin Luther King Jr. gibi 20. yüzyılın önemli figürleri üzerinde derin bir etkiye sahipti. Ayrıca, özellikle ''Diriliş'' (1899) olmak üzere yazılarına dahil ettiği Henry George'un ekonomik felsefesi Georgizm'in sadık bir savunucusu oldu. Provided by Wikipedia